Heerlijk chillen in Oloron

Oloron
Dus ik zit nu lekker in Oloron, in  een gezellig hotelletje iets buiten de stad. Alles ios prima behalve de wifi, ik moet het halve hotel in de rondte lopen voor een betje redelijke ont vangst. Gevolg dat ik nu mij de Mac zit, want daar hebben ze de wifi op full power. Vandaag een verkenningsdagje, bezoekje aan het VVV, een stadswandeling, winkelstraatjes ontdekken etc. etc. Ook "Blaauwtje" krijgt een grote beurt, hij krijgt nieuwe remblokjes. Ze zijn wel nog niet helemaal versleten, maar ik vond dat hij nieuwe verdiend had. Hij moest helaas de hele nacht buiten staan, wel vastgeketend aan de balustrade. Het dorp bestaat eigen uit drie wijken, met twee rivieren ertussen, dus je raad het al, als je van het ene gedeelte naar het andere wil, moet je weer strak op de trappers!
Je kom hier weer wel veel caminogangers tegen (ja, ook bij de Mac)allemaal buitenlanders, de meeste fransen en Duitsers. Ik denk dat veel Nederlanders bij Maastricht zijn blijven steken.
En natuurlijk had ik mijn hotelsleutel, z'n ding met allemaal gaatjes op mijn kamer laten liggen. Dus ik in paniek naar de eigenaresse en zo kon ik met haar loper toch nog de kamer in. Het was wel zo als ik schreef een klein beetje paniek, omdat het tegen 9 uur s'avonds gebeurde en om 9 uur gaat de eigenaresse naar huis. Maar zoals altijd, alles kwam weer goed.
Vandaag (vrijdag) een fietstochtje gedaan in de omgeving, met de dreigende Pyreneeën op de achtergrond. Ik zit in een dal, dus ik heb weinig last van heuvels/bergen, gelukkig. Maar ja de spieren moeten wel op peil blijven, wanneer het echte werk moet gebeuren.
Onderweg een hapje gegeten in een klein cafeetje, waar ik naast echtbaar zat, die uit Baskenland kwam. Al snel kwam het tot een gesprek toen de vrouw mijn Jacobsschelp opmerkte, dus in engels/frans/nederlands verteld waar ik vandaan kwam. Waarop de vrouw opmerkte, dat Nederland het land van de fietsers was. Maar nooit de tour winnen, was mijn tegenopmerking. De man was een, in mijn ogen een echte Bask in hart en nieren. Terwijl ik voorzichtig opmerkte: zijn jullie dan nog niet zelfstandig
, waren de rapen gaar bij de goede man. Frankrijk was slecht, Spanje was slecht en dan hadden we het nog niet over Europa. Zijn vrouw moest hem kalmeren want hij liep rood aaan. Jammer dat voor mij de ondertiteling was weggevallen, maar gezien zijn gezichtsuitdrukking en de kracht van zijn woorden, begreep ik toch alles. Gelukkig was mijjn onafhankelijk opmerking neit zo erg aangekomen, want ik kreeg een lekker kopje koffie (grande) aangeboden.
Vandaag (maandag) de halve dag bezig geweest om via trein,bus, taxi van Oloron naar Airport Tarbes/Lourdes te komen  om Maja vrijdag op te halen en volgens mij het gelukt. Straks maar even naar la gare om de biljetten te regelen.