St. Jean Pied du Port

Nu zit in Saint Jean Pied du Port, het plaatsje voor de grote klim naar Spanje. Het plaatsje zelf is een soort Valkenburg van pelgrims. Wat ook weer zijn leuke kant heeft, je kom mensen/pelgrims van onderweg weer tegen, dus het "Bon Camino" is niet van de lucht.Overal winkeltjes met pelgrim spulletjes, overval kamers te huur etc. etc., maar wel gezellig. Gisteren afscheid moeten nemen van Maja, ik zie haar nu (niet in het echt wel op face time) 4 weken niet. De tocht van gisteren, was niet om over naar huis te schrijven (doe ik wel), het leek wel of ik pap had in mijn benen. Ik moest een heuvel op van 495 meter, dus dat moet te doen zij. Maar 7.5% helling over 5 kilometer nekte me, dus helaas veel lopen. Gelukkig bovenop een restaurant, dat vergoede een boel leed. Daar nog even contact gehad met Maja, die inmiddels op het vliegveld van Lourdes zat. Dat is overigens ook een vreemde gewaarwording, dat smorgen je nog bij elkaar bent en avonds je bij elkaar bent met face time, meer dan 1000 kilometers van elkaar.
Eergistern was ik al met Maja in St. Jean, proberen herkenningspunten terig te vinden van 35 jaar geleden, toen ik hier ook was. Nu het hele stadje hadden ze omgegooid, want ik herkende niets meer. Ik dacht dat er een kleine camping was in het midden van het stadje. Ach het bleef bij de gedachte. Ook de schilderachtige straatjes bleek een lange straat te zijn. Maar ondanks dat, is het restaurantwezen goed aanwezig, en ik heb daar ook gretig gebruik van gemaakt. Ook zit ik nu in Baskenland, dus alles is hier tweetalig. Mensen die wordfeud spelen kunnen in deze taal al hun Xen kwijt, want in elk woord zit wel een x verscholen.
Ik zit echt in een leuk hotel, aardige mensen, die meteen de garage aanboden voor mijn fiets. Oorspronkelijk had ik voor een nacht geboekt, maar aangezien de tocht van gisteren zoveel energie heeft opgeslokt, heb ik nog maar een nachtje bij geboekt.