Bijna geveld door de koperen ploert

 Eindelijk weer eens een verhaal, ns zoveel dagen, Om te beginnen met de tweede dag Roermond naar Vaals (Aken was de bedoeling). Alles ging in het begin lekker, fris windje, veel schaduw van bomen, maar allens ging de wind zich ten rustte leggen. De schaduwrijke wegen verdwenen en mijn zweetpencentage nam langzaam toe, OOk vertrouwde ik mijn gps systeem niet, zodat ik daar steeeds van afweek. omdat hij met steeds ri. Heerlen zond, terwijl ik dacht dat dit niet in de ri.van Vaals was.. Onderweg nog wel een fietsend stel tegengekomen, die een rondje Nedrland deden, gingen de volgende dag ri. Someren. Tenslotte kwam in rondom 6 uur in Simpelveld aan. Ik was kapot. Dus even geen halve maatregelen een taxi gebeld en na een haldf uurtje zat ik lekker op een terasje in Vaals.

De volgende dag op ri Aken. Diot ging in eerste instantie van een leie dakje, echter bij een t splitsing dacht een Pruis dat hij rekening hoefde te houden met verkeer van rechts  (ik dus), Dus flink remmen en daar lag ik, mijn fietsw bovenop me. Gelukkig zijn er ook goede Pruisen, dus die kwam me helpen, En met een bebloed been en een zwelling, diew met de dag groter werd vervolgde ik mijn weg naar de dom van Aken.Hier mijn tweede stempel gekregen van de koster, die je raad het al ook al naar Santiago was gelopen,De kerk zelf was prachtig mooi van binnen, helaas kon ik geen foto's maken omdat er een dienstv aan de gang was. Nu op naar de Vennbahn, die mijn tot diep in de Ardennen gaat brengen met een 2% stijging, De Vennbahn is een oude spoorwegverbinding tussen Aken en Luxenburg, belangrijk toen voor vervoer van ijzererts en kolen, Echter inn de jaren 60, raakte de lijn in verval en werd tenslotte gesloopt en omgebouwd tot fietspad, de Vennbahn. Ook een leuke curositeit is dat de bahn kringelt langs de Duits Belgische grens en na de eerste wereldoorlog, werd het gedeelte van de bahn die door Duitsland gaat, Berlgisch grondgebied en is dat nog steeds, Hetzelf wat in in toenmalig West Berlijn gebeurde, dat de S. bahn, die dwars door West Berlijn liep, Oost duit grondgebied was.

Afhankelijke ging ook deze fietstocht voorspoedig, maar ook hier sloeg te kopen ploert toe. Ondanks mijn vele rustmomenten lukte het niet meer en na 65 kilometer en na telefonische beraad met Maja, besloten maar af te dalen naar Monschau. Een soort Duits Valkenburg, Hier werd ik via het touristenburo ondergebracht in Hotel GRaf Rolshausen, een vreselijk hotel, Sliep natuurlijk op de derde verdieping, geen airco en onde toeziccht van de eigenaar (die ik al een meteen titel gaf, van een duitse kampkommandant). Die mij vriendelijk toelachte met twee gouden tanden in zijn mond.

Voor internet moest je ook nog betalen, waarvan de snelheid een ouderwets modem n og niet haalde, dus face time verliep waardeloos. Dus toen maarop de telefoon overgegaan, want immer ik zou Maja ontmoeten in Bastogne en gezien het weer en de afstand zou ik dit niet halen, Dus ff een plan, Maja zou me ophalen uit Monschaaaau en zo zouden we naar Bastogne gaan. En zo geschiede het ook, om 11 uur kwam ze voorrijden op de Laufstrasse nr, 58 bij de parking. Niet bij het hotel, want de binnenstad is volledig afgesloten

En zo zitten we heerlijk met zijn tween in Bastoge.